Ontmoet kunstenaars van wereldfaam langs de Vecht
Menig kunstenaar die in het Vechtdal een werk achterliet kom je ook tegen in internationale topmusea. Ze doen mee aan bekende kunstmanifestaties zoals de Biennale in Venetië en Documenta in Kassel. Of hun werk is te zien in toonaangevende beeldenparken. Het mooie van Kunstwegen is: je hoeft het werk van deze grote namen niet te delen met drommen andere bezoekers. Hier heb je de kunst helemaal voor jezelf.
Meespelen in het licht van Nan Hoover
Vaak word je er zelfs onderdeel van. In de wachtruimte van het station van Hardenberg staan geen bankjes naar standaard ProRail-ontwerp, maar nemen De L’s (1990) van Nan Hoover je op. Twee zitbanken in de vorm van een enorme (neonverlichte) L, die ruggelings tegen elkaar staan. Wie er oog voor heeft ziet de subtiele spelingen van het licht die de bewegingen van mensen veroorzaken.
Niet gek, want licht, beweging, tijd en ruimte waren de belangrijkste thema’s van Nan Hoover. Ze wordt internationaal geroemd om de manier waarop zij dat licht wist te vangen. De Amerikaanse Hoover, die lang in Amsterdam woonde en in 2008 in Berlijn overleed, geldt als een van de pioniers van de videokunst. Een wereldberoemde kunstenaar die je in Hardenberg blijft uitnodigen om even pas op de plaats te maken.
Zwevende magie van Cai Guo-Qiang
Misschien herinner je je nog de vuurwerkshow bij de opening van de Olympische Spelen in Beijing van 2008. Het brein achter dat spektakel was de Chinese kunstenaar Cai Guo-Qiang. En hij is al sinds jaar en dag present in zogenoemde Gramsberger bosje. Het contrast kan bijna niet groter, want Skylight (1999) is niet oogverblindend maar juist ingetogen.
Alsof kinderen ze hebben achtergelaten in de bomen, zo hangen vijf fiberglazen ‘vliegers’ boven de plek die volgens de legende door de Kelten ooit als kuuroord werd gebruikt. Geïnspireerd door die verborgen magie brengt Cai Guo-Qiang hier herinneringen tot zweven. Dat het werk zich soms een beetje lijkt te verstoppen, en bovendien te lijden heeft gehad van de tijd, zorgt dan juist voor mooie symboliek.
Olafur Eliasson laat zandsteen kolken
Ken je Olafur Eliasson van zijn beroemde zon? Die installatie (The Weather Project) trok in 2003 twee miljoen bezoekers naar de turbinehal van museum Tate Modern in Londen. Aan de oever van het Coevorden-Piccardiekanaal bouwde hij een paar jaar eerder al zijn Draaiende Park. Een labyrint opgetrokken uit Bentheimer zandsteen. Behalve een monument voor dit ‘gele goud’ - gebruikt om kerken en kastelen mee te bouwen - is het werk van Eliasson ook een ode aan het water. De scheepvaart op het kanaal is allang gestopt en de rust regeert in het gebied. Eliasson zet daar met zijn ‘kolkende’ muren beweging en energie tegenover.
Laat je verrassen door Nederlandse meesters in buitenkunst
Behalve internationale kunstenaars tref je ook grote namen uit de Nederlandse (buiten)kunst langs de Vecht. Paul de Kort, befaamd landschapskunstenaar, bouwde bij Hardenberg een modern bastion met weergaloos uitzicht. Ronald A. Westerhuis, bekend van het nationaal MH17-monument en internationaal succesvol, verwelkomt je graag in zijn Zwolse atelier.
Van Glazen Engel tot Zwevende Kei
Sommige werken van Nederlandse kunstenaars zijn beeldmerken geworden. Zoals De Glazen Engel (2010) van Herman Lamers op de Grote Markt in Zwolle. Volgens de kunstenaar zelf ‘een huiselijke engel die als een illusie tussen de mensen staat’. Lamers maakte een jaar later het beeld De Reus van Rotterdam voor die stad.
Ook De Zwevende Kei (2000) van Bas Maters in Dalfsen is uitgegroeid tot een icoon. Van Kunstwegen, van Dalfsen en van het Overijssels Vechtdal. Een stenen wolk, neergedaald op een Griekse zuil in een kring van zwerfkeien. Nagemaakt in beton en staal maar met de suggestie van een ‘oerding’, in Maters’ eigen woorden. Als kunstenaar én als docent is Bas Maters van grote invloed geweest op de kunst in de openbare ruimte in Nederland. Hij overleed in 2006.
Zieleschepen voeren je mee
Op de dijk langs de N340 staan sinds 2016 de Zieleschepen van Cornelius Rogge (1932). Nieuwe blikvangers van een oude meester: Rogges carrière omspant meer dan een halve eeuw. ‘Gooi los die tros!’ is zijn motto en vergankelijkheid een belangrijk thema. Beide keren terug in De Zieleschepen, gemaakt tussen 2008 en 2010. Een deel van de vloot staat bij sluis Diffelen/Mariënberg.
Ook kunstenaars met wortels in Overijssel drukken hun stempel op Kunstwegen. Zoals Bert Meinen. Zijn turkooizen bol en witte buis (Ruimtelijke kubistische tekening, 1989) zijn niet meer te denken uit de vijver in het park van Gramsbergen. Net zo vanzelfsprekend aanwezig zijn de vier bronzen beelden (2000) van Frank Bolink en Gerard Koopman bij het Vechtdal College in Hardenberg. Ze getuigen van de sociale vaardigheden die hier worden opgedaan.
Ook leuk om te lezen
